Veel mensen hebben het beeld dat de Kernvisie methode zich puur richt op leerproblemen. Maar veel groter zijn de bijkomende sociaal-emotionele problemen. Faalangst, negatief zelfbeeld, buikpijn, hoofdpijn, niet naar school willen, het lijken gewone termen maar de impact voor een kind is enorm.
We hebben allemaal wel eens het idee dat het leven (een beetje) zuur lijkt. Als een zure appel … ‘De juf ziet niet dat je kind niet lekker in zijn vel zit, Marthe wil helemaal niet in jouw praktijk zijn, Kars heeft ADHD en voelt zich niet begrepen, Karim heeft een verkeerde v.o. schoolverwijzing gekregen, de ouder in je groep vraagt te veel aandacht, je vindt je baan niet meer wat het is geweest.’ Je weet eigenlijk niet meer wat je moet doen. Je loopt vast. Wat dan? Bij de pakken neer gaan zitten?
En dan komt het moment dat er een kindje onderweg is. Iets waar de meeste mensen zich zo’n negen maanden op voor kunnen bereiden. Soms is die tijd korter, wanneer de baby zich te vroeg aandient. Vaak een hectische tijd in het ziekenhuis, couveuse, gaat hij/zij het redden? De dag dat je naar huis mag met je kindje en dat de verpleging nog tegen je zegt: “Houd er rekening mee dat je kindje later leerproblemen kan krijgen”.
Stel je voor, een mooie zomeravond. Het schemert en je staat met een glas wijn aan de rand van het bos. Als het bijna donker is zet het gezelschap zich in beweging en trekt verder het bos in. Op een sfeervol verlichte open plek zoekt iedereen een plekje op de stoelen die al klaar staan. Het geroezemoes verstomt als de muzikanten hun instrumenten oppakken.
Stond ik toch opeens met de voorzitter van de VO-Raad, de heer Paul Rosenmöller aan de statafel. Nee, niet omdat ik kinderen met leerproblemen help, maar gewoon als betrokken ouder.